rüxsar(ə) — ə. üz, sifət, yanaq. Rüxsareizərd sarı sifət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xocəstərüxsar — f. bax: xücəstərüxsar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ayinərüxsar — f. üzü ayna kimi olan, gözəl … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xücəstərüxsar — f. və ə. bax: xücəstəsima … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
açıqlıq — is. 1. Açıq yer, düzəngah, açıq sahə, meydan. Açıqlıqda çadır qurmaq. Uşaqlar açıqlıqda top top oynayırlar. – <Maro> meşədə xeyli dolandıqdan sonra, meşənin dərinliyində alaçıq böyüklüyündə açıqlıq tapdı. S. R.. // Tikintisiz yer, açıq yer … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayinəru — bax: ayinərüxsar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hüsn — ə. 1) gözəllik, camal; 2) yaxşılıq. Hüsni əxlaq əxlaq gözəlliyi; hüsni göftar danışıq gözəlliyi; hüsni məqal yaxşı danışma; hüsni rüxsar üz gözəlliyi; hüsni xətt gözəl yazma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mah — f. bax: məh Mahi bustan bostan ayı (payızın ilk ayı); mahi əsəli «bal ayı» bəylə gəlinin evləndikdən sonra birgə yaşadıqları ilk ay; mahi hərəmeyn şiələrin məhərrəm və səfər aylarına verdikləri ad; mahi qəm qəm ayı (şiələrin məhərrəm ayına… … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səfhə — ə. 1) üz, sifət; 2) səhifə; 3) səth; 4) m. dövr. Səfheidivan divan səhifəsi; səfhei rüxsar düz üz; səfhei sinə sinənin üstü … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xücəstəliqa’ — f. və ə. bax: xücəstərüxsar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti